جزوه نازکدوزی بخش چهارم

سلام سلام

همون جوری که تو بخش های قبلی جزوه نازکدوزی گفتیم، نازکدوزی یکی از مهم‌ترین دوره‌های آموزش خیاطی زنانه است. تو این دوره آموزش اصول پایه و مهم خیاطی رو به هنرجویان آموزش می‌دیم. هنرجویانی که تصمیم دارند در حوزه خیاطی حرفه‌ای فعالیت کنند و به کسب درآمد بپردازند لازمه در این دوره کاربردی شرکت کنند. اگر شما هم میخواین در زمینه خیاطی فعالیت کنید، پیشنهاد میکنم در دوره فوق العاده نازکدوزی ما شرکت کنید.

بخش اول جزوه نازکدوزی

بخش دوم جزوه نازکدوزی

بخش سوم جزوه نازکدوزی

اگر هم جزو آن دسته از افرادی هستین که دوست داره، از پس نیازهای روزانه خودش بربیاد و دوخت لباس های ساده رو برای خودش و اطرافیانش انجام بده، پیشنهاد میکنم حتما در دوره نازکدوزی شرکت کنید تا با نکات کاربردی خیاطی آشنا بشین و بتونین با لذت بیشتری خیاطی رو تو خونه تجربه کنید.

ثبت نام دوره نازکدوزی زنانه

با هم بریم بخش چهارم جزوه رو بخونیم

————————————–

اندازه گیری

بلندی کف حلقه: متر را روی مهره برجسته پشت گردن قرار دهید. خط‌کش کاغذی را که زیر بغل قرار داده‌اید تا روی متر خم کنید به طوری که با متر زاویه قائمه تشکیل دهد بلندی کف حلقه را اندازه‌گیری کنید.

برای مچ آستین‌های مچ‌دار، اندازه دور مچ به اضافه ۲ سانتی‌متر می‌شود تا مچ گشادی و آزادی لازم را داشته باشد.

در رسم الگوی بالاتنه، اندازه دور سینه مشخص کننده سایز شخص می‌باشد.

اگر اندازه دور باسن ۵ سانتی‌متر از دور سینه بزرگتر باشد فرد دارای اندام نرمال می‌باشد

در اندام‌های نرمال معمولاً دور باسن از نظر عرضی بزرگتر از بقیه اندام می‌باشد.

اگر لباس بعد از دوخت تنگ یا گشاد شود، اشکال از اندازه گیری است.

(اگر در اندازه گیری اشکال دارید و لباس هایی که میدوزید همیشه مشکل دارند، پیشنهاد ما اینه که در ترم اول نازکدوزی که شامل اندازه گیری، الگوسازی و دوخت بالاتنه و آستین است، شرکت کنین و از این به بعد با خیال راحت خیاطی کنین).

—————————————-

الگوی اولیه بالاتنه رو با یکی از متدهای، تجاری، گرلاوین، متریک، مولر و… بکشید.

برای اینکه عیب های احتمالی در اندام شناسایی و رفع شوند باید پاترون بدوزیم.

الگو را روی پارچه چلوار یا متقال سفید نسبتا ضخیم قرار داده و برش بزنید.

خط های مرکزی جلو و پشت، خط باسن، خط کمر و خط سینه و علائم موازنه را با کاربن علامتگذاری کنید و با کوک درشت بدوزید.

هر گونه عیب و اشکال را روی پاترون در زمان پرو برطرف کنید، سپس همان کار را روی الگو جلو انجام دهید و در پایان الگوی پرو شده را برای برش پارچه اصلی استفاده نمایید.

(ما تو دوره نازکدوزی بخش الگوسازی و دوخت بالاتنه شیوه دوخت پاترون و رفع عیب های اندامی رو کامل توضیح دادیم، جهت شرکت در این دوره فوق العاده روی کلمه ثبت نام کلیک کنین)

———————————————–
انتقال پنس

برای مدلسازی انتقال پنس را انجام دهید

انواع انتقال پنس عبارتند از:انتقال پنس به گردن، حلقه آستین،سرشانه، کمر، پهلو، خط مرکزی، زیر سینه، تبدیل پنس به چین و پیلی، رد کردن پنس در برش و…

(خبر خوب اینکه توی پکیج الگوسازی و دوخت بالاتنه آموزش انتقال پنس ها رو دادیم و یه دوره فوق العاده رو در کنار هنرجویان میگذرونیم. اگه شما هم دوست دارین انتقال پنس ها رو بهتر یاد بگیرین روی کلمه ثبت نام کلیک کنین)

————————————————

ساسون

ساسون سرشانه که به نوک سینه وصل میشود، نقش مهمی را در ایجاد طرح و مدل ایفا می‌کند و با جابجایی و انتقال این ساسون مدل‌های زیادی به وجود می‌آید.

ساسون سرشانه به نوک سینه را به ۹ نقطه اصلی می‌توان منتقل کرد:

یک) سرشانه

دو) تقاطع سرشانه به حلقه آستین

سه) حلقه آستین

چهار) پهلو

پنج) تقاطع پهلو و کمر یا ساسون فرانسوی

شش) زیر سینه

هفت) تقاطع کمر و خط مرکزی
هشت) جلو خط مرکز
9) حلقه گردن

توجه داشته باشید برای انتقال ساسون‌ها ابتدا محل انتقال ساسون را با خط چین مشخص کرده قیچی کنید و سپس ساسون سرشانه را ببندید.

معمولاً ساسون‌ها در قسمت بالاتنه جلو به برجسته‌ترین قسمت اندام که نوک سینه می‌باشد ختم می‌شوند تا برجستگی سینه را نشان دهند.

بهتر است ساسون‌ها در قسمت بالاتنه ۲ تا دو و نیم سانتی‌متر کوتاه شوند تا محل سینه در لباس زیباتر جلوه‌گر کند و سینه در لباس جا بیفتد.

در پیراهن‌های تنگ زمانی که لباس در خط کمر درز داشته باشد، می‌توانید ساسون سرشانه را به زیر سینه منتقل کنید.

بلوز‌هایی که در خط مرکزی جلو چین دارند باید ساسون سرشانه و زیر سینه را به خط مرکزی جلو منتقل کرد و به صورت چین بدوزند.

مدل‌هایی که بالاتنه در حلقه گردن دارای چین و یا پلیسه است را باید ساسون سرشانه را به حلقه گردن منتقل نموده و به صورت چین و پیلی دوخت.

برای مدل سازی لباس، پنس‌های بالاتنه جلو را در نوک سینه دو تا دو و نیم سانتی‌متر می‌توانید به سمت خط مرکزی جلو و پهلو جابجا کنید تا مدل مورد نظر به دست آید.

برای برش پرنسسی ساسون سرشانه باید در وسط خط سرشانه قرار داشته و از نوک سینه به سمت زیر سینه و پایین لباس برش و دوخت شود.

با انتقال ساسون سرشانه به حلقه آستین که به شکل هلال رسم شده و از نوک سینه به سمت زیر سینه و پایین لباس دوخت می‌شود برش عصایی ایجاد می‌شود.

زمانی که در قسمت کارور جلو برش افقی داشته باشید، برای بهتر رسم شدن برش ابتدا پنس سرشانه را بسته و برش افقی را رسم کنید و سپس پنس را باز کنید.

ساسون ها می‌توانند تبدیل به برش یا چین و پیلی شوند.

مهمترین عامل در ژورنال شناسی، انتقال پنس می‌باشد با جابجایی و انتقال پنس می‌توانید مدل‌های بی‌شماری را به وجود بیاورید.

ساسون سرشانه پشت را می‌توانید از سرشانه رد کرده و یا به حلقه گردن و حلقه آستین منتقل کنید

به مجموعه‌ای از مدل‌های لباس ژورنال گفته می‌شود.

در الگوی لباس‌های گشاد، پهنای پنس‌های سرشانه را نصف کنید.
طول پنس سرشانه پشت بهتر است از ۷ سانتی‌متر کمتر باشد
در لباس‌های گشاد از الگوی بالاتنه بدون ساسون استفاده می‌شود.

اگر اختلاف دور کمر و دور سینه زیاد باشد در قسمت کمر دو عدد ساسون رسم کنید.

علامت S در الگو به معنای حذف پنس است.

ساسونی که از تقاطع خط کمر و پهلو به نوک سینه رسم می‌شود ساسون فرانسوی است.

افراد با سینه بزرگ و کمر فرو رفته بهتر است از انتقال پنس سرشانه به خط پهلو استفاده کنند.

در مدل سازی طرح‌های برش‌دار معمولاً پنس سرشانه را به پنس زیر سینه منتقل می‌کنند.

ژورنال شناسی یعنی توانایی پیاده کردن انواع مدل روی الگو.

بهترین عامل در ژورنال شناسی، انتقال پنس است با انتقال پنس می‌توان تعداد بی‌شماری طرح مدل سازی نمود.

هدف از طراحی لباس، برطرف کردن عیوب بدن، توسط طرح‌های گوناگون و جلوه‌گر ساختن اندام است. با استفاده از خطای باصره می‌توان توسط مدل لباس افراد را بلندتر یا کوتاه‌تر یا چاق و لاغر نشان داد.

ژورنال‌های درسی فقط جهت آموزش ژورنال شناسی طراحی می‌شوند و خیلی با طرح و مد روز مطابقت ندارند ولی با آموزش و یادگیری آنها می‌توانید مدل‌های مشابه را در ژورنال‌ها دوخت نمایید.

————————————————————-

الگوها و نکات آن ها

برای رسم خط آکاردرمان در پیراهن ۶ تا ۹ سانتی‌متر (یعنی شیب زیر سینه را) از نوک سینه پایین آمده و خط آکامان را رسم کنید.

روی الگویی که لباس از روی آن برش می‌شود، باید خط راستا، دولای پارچه، نقاط موازنه، نام هر قطعه از الگو، جلو و پشت الگو نوشته شود.

برای رفع گشادی حلقه آستین در لباس‌های بدون آستین، از خط پهلو در زیر بغل به اندازه یک سانتی‌متر بالا بروید و در سینه‌های بزرگ باید ساسون لقی از حلقه آستین به نوک سینه رسم کرده و ببندید.

برای اینکه سجاف در حلقه آستین جا بیفتد، در لباس‌های بدون آستین سجاف حلقه آستین را باید 0/2 تا نیم سانتی‌متر کوچکتر از حلقه بالاتنه برش نمود.

بهتر است از سجاف یکسره حلقه آستین و حلقه گردن برای سجاف لباس‌های آستین حلقه‌ای استفاده کنید.

اگر تمام اندازه‌های بدن کوچکتر از سایز سینه باشد. الگو را با یک سایز کوچکتر رسم کنید و در محل سینه به طول و عرض الگو اضافه نموده و الگو را اصلاح کنید.

برای نشان دادن خطوط غیر اصلی مانند سینه ،کارور و باسن از خط چین در الگو استفاده می‌شود.
به قطعات و تکه‌های جدا شده الگو پنل می‌گویند.
به قطعات تزیینی که روی لباس دوخته می‌شود یوک می‌گویند.
به پهنای زیر بغل آستین در الگوی بالاتنه کف حلقه آستین می‌گویند.
اندازه کردن کمر الگو را با کمر فرد کنترل کمر الگو میگویند.

اندازه کارور پشت بالاتنه الگو با کارور پشت به اضافه نیم سانت رسم می‌شود.

کنترل حلقه‌ها در حلقه آستین الگوی بالاتنه جلو و پشت انجام میشود.

نام دیگر الگوی اصلی، الگوی پایه، اساس و شالوده است.

الگوی نهایی الگویی است که لباس از روی آن برش شده و تمام اطلاعات لازم برای برش و دوخت روی آن نوشته شده است.

از الگوی اصلی که ایرادات اندامی روی آن اصلاح شده روی کاغذ دیگری کپی می‌کنند و سپس مدل سازی می‌شود.

در مدل‌های مشکل برای آخرین تطبیق و دست یافتن به آخرین الگو از الگوی کار در تعداد زیاد استفاده می‌شود.

خطوط عرضی اندام عبارتند از: خط دور سینه، دور کمر و دور باسن.

معمولاً در تمام روش‌های خیاطی خط کف حلقه آستین به عنوان خط دور سینه معرفی می‌شود.
معمولاً خط راستا در الگوی بالاتنه موازی خط مرکزی جلو و پشت و یا خطی عمود بر خط کمر است.

در یقه‌های گشاد و باز برای جلوگیری از شل ایستادن یقه، ساسون لقی که به ساسون ۶/. سانتی متر نیز معروف است رسم کرده و می‌بندند.

در لباس‌های جلو باز که دارای دو ردیف دکمه در جلو هستند، ۴ تا ۸ سانتی‌متر برای دکمه خور از خط مرکزی جلو خارج می‌شوند.

در صورتی که یک طرف لباس مدل دار است بهتر است سمت چپ لباس باشد.

از آنجایی که بدن به حالت استوانه می‌باشد؛ باید ساسون‌ها را کمی انحنا داد تا لباس روی اندام بهتر و زیباتر نمایان شود.

محل جیب در بالاتنه ۷ تا ۸ سانتی‌متر پایین‌تر از خط کمر یعنی حدوداً باسن کوچک است

دهانه جیب برای افراد با اندام معمولی ۱۲ تا ۱۶ سانتی‌متر است.

در طراحی لباس نسبت ۵ به ۸ بسیار خوشایند است.

پهنای دکمه خور هیچ تاثیری در اندازه و گشادی لباس ندارد چرا که دکمه و جا دکمه دقیقاً روی خط مرکزی قرار می‌گیرند و به پهنای دکمه خور ربط ندارند.

معمولاً اندازه دکمه در بالاتنه با فرمول قطر دکمه به اضافه یک و نیم تا یک و هشت دهم سانتی‌متر در نظر گرفته می‌شود.

(اصولا بعد از اندازه گیری دقیق یکی از تکنیک های مهم تو خیاطی رسم الگو است. اگه الگوی خوب و دقیقی بکشین میتونین لباس خوبی هم بدوزین. از اونجایی که ما همیشه دنبال کیفیت بالای دوخت هستیم، الگوسازی مون رو خیلی عالی آموزش دادیم و نکته به نکته دوخت لباس ها رو توضیح دادیم)

—————————————

بررسی یقه ها

برای رسم الگوی یقه ضروری است که دور حلقه یقه جلو و پشت را به طور دقیق اندازه گیری کنید، برای این کار بهتر است که خط سرشانه الگوی جلو و پشت را در کنار هم و مماس یکدیگر قرار دهید و حلقه یقه جلو و پشت  را از خط مرکزی تا خط پشت اندازه بگیرید.

توجه داشته باشید که این اندازه دور حلقه یقه جلو و پشت الگوی لباس است.

گشاد کردن حلقه یقه بر حسب طرح و مدل یقه انجام میشود. برای گشاد کردن حلقه یقه از خط مرکزی پشت تا نزدیک خط سرشانه را تغییر ندهید و گشاد کردن حلقه یقه را از فاصله ای نزدیک به سرشانه پشت شروع کنید و آن را به خط مرکزی جلو ختم نمایید. برای رویهمگرد یا دکمه خور به خط مرکزی جلو اندازه ای استاندارد اضافه کنید و خطی موازی با خط مرکزی جلو رسم نمایید. اندازه روی همگرد یا دکمه خور جلو برای لباس هایی که جلو باز هستند به کار می رود و بر حسب مدل لباس و کاربرد آن متغیر است.

تقسیم بندی یقه ها

۱) یقه های خطی ساده: مثل خشت، هفت، گرد، دلبر و…

۲)یقه های ایستاده: مثل چینی، فرنچ و..‌.

۳)یقه های برگردان که دو نوع هستند:

الف) یقه های برگردان بدون پایه: مثل ملوانی، شال، یقه ب ب بدون پایه و…)

ب) یقه های برگردان پایه دار: مثل انگلیسی، آرشال،آمریکایی، ب ب پایه دار، یقه مردانه، یقه شکاری و…

قبل از شروع رسم الگوی یقه حتما خط گردن را به اندازه دلخواه گشاد کنید. برای اندازه گیری دور حلقه گردن، متر را به صورت ایستاده نگه دارید.

بعد از رسم یقه، به سجاف در قسمت خارجی آن ۲۵. سانتی متر اضافه کنید، برای پارچه های ضخیم به سجاف یقه در قسمت خارجی آن نیم سانت اضافه کنید.

برای رسم یقه هایی که قسمتی از آن روی بالاتنه ساخته میشوند، ابتدا ساسون مخصوص یقه های هفت (ساسون لقی) را رسم کرده و بعد به ساسون زیر سینه منتقل کنید.

اصطلاحات مهم در مورد یقه ها

دکمه خور: مکانی که جا دکمه روی آن تعبیه میشود.

سجاف جدا: تکه سجاف است که جداگانه به بالاتنه دوخته میشود.

سجاف سرخود: تکه سجاف است که به بالاتنه الگو وصل است.

رویه یقه: قسمت روی یقه است که بیست و پنج صدم تا نیم سانت بزرگتر از زیر یقه و قابل رویت است.

زیر یقه: قسمت زیرین یقه است که معمولا لایی روی آن قرار میگیرد و قابل رویت نیست.
دال یقه: در یقه انگلیسی محل اتصال تکه بالای یقه به قسمت برگردان به شکل حرف دال « د» فارسی میشود.
دکلته یقه: مقدار گشادی یقه اصطلاحا بازی یقه است که از حلقه گردن به سمت خط مرکزی جلو گشاد میشود.
خط گردن: خطی که یقه را به حلقه گردن وصل میکند.
خط لبه بیرونی با طرح یقه: خط خارجی یقه با خط لبه برگردان یقه که روی لباس قرار میگیرد.
پایه یقه: پایه یقه قسمتی از یقه است که بالاتر از خط گردن قرار دارد و بعد از آن به پهنای یقه برمیگردد.

نقطه شکست: نقطه ای که یقه در خط شکست برمیگردد.
خط شکست یقه: خطی است که یقه در قسمت جلو از آن خط تا میخورد و برمیگردد.
برگرد یقه: از خط شکست تا خط لبه بیرونی طرح در قسمت رو، پهنای یقه است.
پهنای یقه پشت: پهنای یقه پشت از خط « تا» تا لبه خارجی یقه در پشت است.

برای جلوگیری از لقی یقه در بالاتنه های غیر قرینه، ۱ تا ۲ سانتی‌متر خط مرکزی جلو را در نقطه گردن روی هم آورده و در خط کمر به صفر برسانید.

یقه لباس به دلیل نزدیکی به صورت بیشترین تاثیر را روی چهره دارد.
خط خارجی یقه یا خط لبه بیرونی (مدل) یقه را خط طرح یقه نیز می‌گویند.

به قسمت زیرین یقه سجاف یقه نیز می‌گویند.

معمولاً لایی چسب را به قسمت زیرین یقه و یا سجاف می‌چسبانند.

تکه رویی یقه ۲۵ صدم تا نیم سانت بزرگتر از زیر یقه می‌باشد. به این دلیل که درز یقه بعد از برگشت دیده نشود.

یقه‌های ملوانی شال و حلزونی جز یقه‌های برگردان بدون پایه هستند، در یقه‌های حلزونی تمام پهنای یقه روی شانه می‌خوابد.

یقه‌های ایستاده دور گردن به حالت ایستاده قرار می‌گیرند.

تفاوت یقه شال با یقه آرشال این است که یقه شال پهن‌تر است و روی سرشانه می‌خوابد ولی یقه آرشال به دلیل پایه دار بودن دور گردن می‌ایستد.

برای از بین بردن لقی یقه‌های هفت، ساسونی از قسمت یقه به نوک سینه رسم کرده و سپس بسته و به زیر سینه منتقل کنید.

اندازه پنس لقی یقه به گشادی یقه ، برجستگی سینه و افت پارچه بستگی دارد و از 0/6 تا یک و نیم سانتی‌متر در مکان‌های مختلف می‌باشد.

سرشانه جلو و پشت را کنار یکدیگر گذاشته و بازی یقه خشت را از سمت هلال گردن داخل شده و روی سرشانه پشت و جلو علامت زده و یقه خشت را به طور دقیق رسم کنید.

برای اینکه یقه چهارگوش روی بدن شل نایستد، با توجه به بازی یقه نیم تا یک سانت از خط مرکزی جلو روی خط یقه کم کرده و تا کمر به صفر برسانید.

اندازه پنس لقی یقه‌های باز و هفت یکسان نیست. با توجه به گشادی یقه از 0/6 تا یک و نیم سانتی‌متر متغیر است و اگر هفت یقه تا خط کمر باشد می‌توانید ۲ یا بیشتر پنس لقی یقه را در قسمت‌های مختلف یقه رسم کرده بگیرید.

برای پهنای سجاف در لباس‌های جلو باز از خط مرکزی جلو به اندازه دکمه خور به اضافه یک سانت داخل الگو شده و سجاف را رسم کرده رولت کنید.

یقه انگلیسی و آرشال جز یقه‌های برگردان پایه دار هستند و دور گردن توسط پایه می‌ایستند و پهنای یقه روی آن برمی‌گردد.

پهنای یقه آمریکایی می‌تواند باریک یا پهن باشد و نسبت به مد روز متغیر است.

برای رسم الگوی یقه مردانه دور گردن بالاتنه جلو و پشت را با متر ایستاده اندازه‌گیری کنید و سپس به طور جداگانه یقه را رسم کنید.

قسمت زیرین یقه انگلیسی روی راه پارچه که لایی چسبانده می‌شود و تکه رویه یقه انگلیسی روی اوریب پارچه برش می‌خورد تا یقه زیباتر بایستد

معمولاً پهنای پایه یقه مردانه یا یقه شومیزیه دو و نیم تا سه و نیم سانتی‌متر است.

تعداد و مقدار اوازمان برگشت یقه انگلیسی دو تکه به افتادگی یقه روی سرشانه بستگی دارد. هرچه افتادگی روی سرشانه بیشتر باشد، تعداد و مقدار اوازمان‌ها بیشتر است.

کادر یقه شکاری با فرمول دور گردن به اضافه مقدار دکمه خور رسم می‌شود و اگر بخواهید می‌توانید دکمه خور را از فرمول حذف کنید و با دور گردن یقه را رسم کنید.

معمولاً افتادگی یقه آمریکایی حدود خط کارور طراحی می‌شود.

برای رسم یقه ب ب به بالاتنه جلو و پشت نیاز است و سرشانه را از قسمت حلقه آستین به اندازه ۲ تا ۳ سانتی‌متر روی هم گذاشته طوری که در قسمت حلقه گردن مماس باشد و یقه ب را رسم و رولت کنید.

سجاف‌های پهن را در پشت یقه لباس توسط بست در وسط پشت و در سرشانه‌ها مهار می‌کنند.
یقه‌های ساده خطی عبارتند از یقه گرد، خشت، هفت، گلابی و…

یقه ب ب، شکاری و انگلیسی جز یقه‌های برگردان است.
یقه فرنچ و یقه چینی جزو یقه های ایستاده است.
یقه مردانه جزو یقه های برگردان پایه دار است.

یقه شال و ملوانی جزو یقه های برگردان بدون پایه است.

یقه های دراپه

برای اینکه چین‌ها و طبقات یقه دراپه زیباتر نمایان شود، الگوی یقه دراپه را روی اریب پارچه برش کنید.

در لباس‌هایی که در قسمت جلو یقه دراپه هستند ، پنس سرشانه را به خط مرکزی جلو منتقل کنید.

سجاف یقه دراپه به صورت یکسره به بالاتنه وصل بوده و همراه با بالاتنه روی اریب پارچه برش می‌شود.

پارچه‌های ظریف که حالت شل و افتاده دارند و ریزش آنها زیاد است مناسب یقه دراپه هستند و یقه دراپه را زیباتر نشان می‌دهند.

(اگه توی دوخت یقه ها مشکل دارین و دلتون میخواد مثل خیاط های حرفه ای لباس ها و یقه های زیبایی رو بدوزین، ما یه پکیج فوق العاده حرفه ای رو تولید کردیم که تمام مدل های یقه رو روی بالاتنه توضیح دادیم و با برش و دوخت درس دادیم، برای یادگیری بهتر یقه ها روی کلمه ثبت نام کلیک کنین)

————————————————

رسم الگوی انواع سجاف

در تمامی یقه ها ساده خطی، مسطح و پایه دار از سجاف استفاده میکنند.

سجاف به صورت جدا و یکسره برش زده میشود.

اگر لباسی جلو بسته باشد،سجاف آن با لباس جلو باز متفاوت است.

(ما تو دوره یقه هامون هم سجاف های جدا و هم سجاف های سرخود رو کامل درس دادیم. نا گفته نماند که یکسری جاها میشه سجاف نیمه جدا برای یقه در نظر گرفت که کارمون راحت تر و ساده تر میشه، اگه دوست داری مثل مربی مجموعه آموزشی خودت بدوز تو دوخت یقه ها حرفه ای بشی روی کلمه ثبت نام کلیک کن، چون مربی سیر تا پیاز رسم الگو و دوخت یقه ها رو توضیح داده، این فرصت طلایی رو از دست ندین)

————————————————
انواع برش در پیراهن ها:

۱) پیراهن ها می‌توانند در قسمت کمر دارای برش باشند 

۲) پیراهن ها می‌توانند در قسمت زیر سینه برش داشته باشند

۳) پیراهن ها می‌توانند به شکل یکسره و بدون برش باشند.

و…

—————————————-

پاترون و عیب اندامی

اگر پاترون لباس در قسمت یقه کشیدگی داشت یقه تنگ است و باید گشاد شود.

 افرادی که دارای شانه افتاده هستند پاترون در قسمت سرشانه دارای چین و چروک می‌باشد و باید شیب سرشانه را زیاد کرد.
برای رفع ایراد سینه پایین‌تر از حد نرمال باید نوک پنس‌ها را به اندازه لازم پایین بیاورید تا حجم سینه در جای درست قرار گیرد.
 در سینه‌های کوچک پاترون در قسمت سینه شل می‌ایستد.
در افرادی که دارای پشت برآمده هستند، پاترون در قسمت کارور پشت فشار آورده و لباس بالا می‌ایستد که برای رفع ایراد باید به خط کارور اضافه کرد.
برای رفع ایراد اندامی پشت برآمده باید خط افقی در قسمت کارور پشت رسم کنید و به اندازه لازم اوازمان و گشادی دهید.
در آستین‌های پیچ‌دار، آستین به سمت راست و یا چپ متمایل می‌شود. برای رفع ایراد نقاط موازنه آستین را جابجا کنید.
زمانی که کاپ آستین بلند باشد، پاترون آستین در قسمت کارور و بازوها حالت شل و افتاده دارد و باید کاپ آستین را کوتاه کرد.
 زمانی که حلقه گردن گشاد باشد، پاترون در حلقه گردن دور از خط گردن قرار می‌گیرد.
افرادی که دارای شانه افتاده هستند، پاترون در قسمت سرشانه دارای چین و چروک می‌شود و باید خط سرشانه را بیشتر اریب کرد.
برای رفع ایراد سینه بزرگتر از حد نرمال از نوک سینه دو خط افقی و عمودی رسم و به اندازه لازم به آن اضافه کنید.
زمانی که پهنای بالاتنه پشت گشاد است، باید اندازه اضافی را به صورت یک پنس عمودی تا کمر بگیرید.
افرادی که در کارور پشت برآمدگی یا وتاژ دارند تا ۷ سانتی‌متر از خط گردن بالا رفته و بقیه را به خط کارور اوازمان دهید.
پاترون لباس را باید کاملاً چسبان و بدون گشادی دوخت تا در هنگام پرو بتوان ایرادهای اندامی را مشاهده و برطرف کرد.
اگر هنگام پوشیدن پاترون حلقه آستین تنگ بود، باید حلقه آستین پاترون را چرت زده و حلقه را گشاد کرد و به اندازه حلقه گشاد شده در پاترون روی الگو از خط پهلو پایین آمده حلقه جدید را در جلو و پشت رسم کرد.
در دوخت پاترون بهتر است خط مرکزی جلو را روی دولای بسته پارچه و خط مرکزی پشت را روی دولای باز پارچه قرار داده برش کنید تا اشکالات اندامی در قسمت جلو را بهتر دیده و رفع کنید.
معمولاً پاترون در قسمت جلو بسته و در قسمت پشت باز است تا اشکالات اندامی در قسمت جلو را بهتر مشاهده کرده و رفع نمود.
از روی الگوی اولیه، پاترون دوخته می‌شود و تمام ایرادهای اندام روی آن برطرف شده و سپس روی کاغذ دیگر کپی شده و مدل سازی می‌کنند و الگوی اولیه را برای لباس‌های بعدی نگه می‌دارند.
پاترون لباسی است که الگوی اولیه را روی پارچه متقال یا چلوار برش و دوخت کرده و در زمان پرو اشکالات اندامی را برطرف می‌کنند.

(یکی از مشکلاتون اینه که بلد نیستین عیب های اندامی رو موقع اندازه گیری تشخیص بدین و لباسی که میدوزین همیشه عیب و ایراد زیادی داره و به دلتون نیست و برای مشتری هم که لباس میدوزین همیشه مشتری از دوختتون گلایه داره و با غر زدن هاش کلافه تون میکنه. عیب های اندامی رو هم کامل درس دادیم و روی الگو رفع کردیم. برای عضویت در دوره فوق العاده نازکدوزی روی کلمه ثبت نام کلیک کنین)

———————————

آستین

برای رسم الگوی صحیح آستین باید دور حلقه آستین بالاتنه جلو و پشت را با متر ایستاده خیلی دقیق اندازه گیری کنید.

الگوی آستین را با متد مورد نظر رسم کرده و سپس دور حلقه آستین و دور بازو را کنترل کنید.

الگوی آستین با اندازه دور بازو + ۴ سانتی متر و دور حلقه آستین + ۲ تا ۳ سانتی متر بزرگتر از حلقه آستین بالاتنه صحیح است.

به طور کلی آستین ها به دو دسته تقسیم میشوند:

1) آستین های جدا که در قسمت حلقه آستین به بالاتنه دوخت میشوند (آستین ساده بلوز، آستین چین دار و…)

2) آستین های سرخود که به بالاتنه وصل می‌شوند (کیمونو، رگلان)

در آستین‌های کاپ‌چین‌دار اوازمان در قسمت تاج و بالای آستین ایجاد می‌شود.

آستین‌های کاپ چین‌دار چین و پیلی در قسمت تاج و بالای آستین دارند.

در آستین‌های پفی به اندازه مجموع اوازمان‌های آستین از خط مرکزی آستین بالا رفته و حلقه آستین را مجدد طراحی می‌کنند.

برای اندازه‌گیری دور حلقه آستین متر را به صورت ایستاده قرار دهید.

در اندام نرمال اندازه دور بازوی الگو ۳ تا ۴ سانتی‌متر بزرگتر از دور بازوی شخص است.

آستین‌هایی که در قسمت لبه پایین دارای گشادی هستند و مچ ندارند ، آستین کلوش نامیده می‌شوند و در صورتی که مچ استفاده شود تبدیل به آستین چین‌دار در مچ می‌شوند.

نام دیگر آستین کلوش، آستین زنگوله‌ای یا فرشته‌ای است که آستین در لبه مچ گشادی دارد اما مچ به آن وصل نیست.

آستین‌هایی که در قسمت لبه پایین دارای چین و یا پیلی بوده و به لبه آن مچ دوخته می‌شود آستین چین‌دار در مچ نامیده می‌شوند

قد آستین بلوزی یا شومیزی را به اندازه پهنای مچ منهای یک سانت کوتاه می‌کنند و مچ را به آن می‌دوزند

در مچ‌های کلوش قسمت لبه پایین را به اندازه دلخواه گشاد کرده و اوازمان دهید و سپس به آستین وصل کنید.

عرض  و پهنای مچ دوبل ۴ برابر پهنای مچ تمام شده است.

آستین‌های بلوزی چین‌دار و کلوش جز آستین‌های جدا هستند و آستین‌های رگلان و کیمونو جز آستین‌های سرخود هستند، که هنگام رسم الگو به بالاتنه متصل بوده و دوخت می‌شوند.

قد آستین سه ربع بین خط آرنج تا خط مچ است.

آستین‌های جدا در قسمت کاپ یا تاج آستین باید بزرگتر از حلقه آستین بالاتنه باشند. مقدار اضافی را به صورت خرد جمع نموده و به بالاتنه دوخته می‌شود.

برای آستین‌های کیمونو و رگلان از اپل ناودانی استفاده می‌کنند.

آستین لبه گشاد از روی الگوی اولیه آستین رولت شده و سپس مدل سازی می‌شود.

خط وسط سرشانه را در آستین رگلان یک سانتی‌متر به سمت جلو آورده تا برش روی شانه از روبرو زیباتر دیده شود و دقیقاً در روی سرشانه قرار گیرد.

برای آستین‌های اپل‌دار از حلقه آستین حدوداً ۵ سانتی‌متر پایین آمده به گوشه گردن خط کشیده و از حلقه آستین این خط را برش زده به اندازه پهنای اپل اوازمان دهید.

اگر لباس با آستین کیمونو دچار تنگی حلقه شد، مرغک یا بغلک دهید. تکه پارچه مرغک را از روی اریب پارچه برش کنید تا دست راحت‌تر حرکت کند.

در الگوی آستین کیمونو به روش آسان، از خط افقی الگو به اندازه ۱۲ تا ۱۶ سانتی‌متر پایین آمده و آستین را رسم کنید.

آستین‌ها تمام قسمت‌هایی که دست کنار آن می‌باشد را تحت تاثیر قرار می‌دهند مانند شانه، سینه، کمر و پهلو و…

(از دوخت آستین نگم براتون که بعضی هاتون بعد دوخت لباس میبینین آستین میپیچه، خوب سوار بالاتنه نمیشه، ایستایی خوبی کنار بدن نداره و… میدونین دلیلش چیه؟؟ چون آموزش اصولی ندیدین… نگران نباشین مربی خودت بدوز این آموزش رو به صورت اصولی درس داده، برای ثبت نام روی کلمه نازکدوزی کلیک کنین)

بخش اول جزوه نازکدوزی

بخش دوم جزوه نازکدوزی

بخش سوم جزوه نازکدوزی

بخشی از سوالات آزمون تستی نازکدوزی فنی و حرفه ای از این مباحث مطرح میشود، پس با دقت و حوصله نکاتی که توضیح دادیم رو مطالعه کنید.